Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po lekturze tej, jakże wciągającej, rozmowy na usta ciśnie mi się takie oto sformułowanie: więcej dystansu! Tegoż dystansu i "luzu", który miała w sobie, nieobecna już z nami Maria Czubaszek, życzę sobie i wszystkim Wam.

Po lekturze tej, jakże wciągającej, rozmowy na usta ciśnie mi się takie oto sformułowanie: więcej dystansu! Tegoż dystansu i "luzu", który miała w sobie, nieobecna już z nami Maria Czubaszek, życzę sobie i wszystkim Wam.

Kraszewski - pisarz oraz historyk - stworzył utwór unikatowy. Jedna z lepszych powieści historycznych jego autorstwa. Napisana w konwencji powieści historycznej dokumentarnej, w utworze chyba nie ma ani jednego fikcyjnego nazwiska. Fabularyzacja dokumentów historycznych wymaga dużych umiejętności, "Bruhla" czyta się jednym tchem, to lektura pasjonująca!Konflikt Sułkowskiego i Bruhl jest frapujący sam w sobie, ale mamy też wiele interesujących tematów pobocznych: obraz króla Augusta, czarną legendę jezuitów, mamy okazję wejść do kulis teatru; pisarz uniknął jednocześnie przy "malowaniu" kolorytu tamtych czasów antykwarycznych dłużyzn. Świetna lektura!

Kraszewski - pisarz oraz historyk - stworzył utwór unikatowy. Jedna z lepszych powieści historycznych jego autorstwa. Napisana w konwencji powieści historycznej dokumentarnej, w utworze chyba nie ma ani jednego fikcyjnego nazwiska. Fabularyzacja dokumentów historycznych wymaga dużych umiejętności, "Bruhla" czyta się jednym tchem, to lektura pasjonująca!Konflikt Sułkowskiego...

Józef Ignacy Kraszewski - wybitny portrecista dawnych klas wyższych. Powieść ta stanowi tylko niewielką cząstkę tego, co składa się na literacką panoramę z życia arystokracji i szlachty. Dodajmy, że jest to niezwykle pogodna powieść, mimo tego, iż obserwujemy w niej konanie arystokracji - zwyciężają w niej bohaterowie szlachetni, żyjący podług chrześcijańskich wartości, potrafiący "na małym poprzestawać i w ciszy Boga chwalić" (J.I.Kraszewski, "Lalki"). Utwór zbudowany został na zasadzie kontrastu. Kontrastowo zestawiony został pałac (synonim tego co złe) z dworkiem (konotuje pozytywne wrażenia, jego mieszkańców cechuje pokora, pracowitość); ksiądz Kanonik i ksiądz Leon (pojedynek prostoduszności i demokratycznych poglądów z ortodoksyjną, czarną legendą kościoła). Nad wszystkim czuwa wszechwiedzący narrator, który - co interesujące - spektakularnie kończy opowiadanie parafrazą słów z "Pana Tadeusza": "bom na weselu nie był i nie piłem nic...".

Józef Ignacy Kraszewski - wybitny portrecista dawnych klas wyższych. Powieść ta stanowi tylko niewielką cząstkę tego, co składa się na literacką panoramę z życia arystokracji i szlachty. Dodajmy, że jest to niezwykle pogodna powieść, mimo tego, iż obserwujemy w niej konanie arystokracji - zwyciężają w niej bohaterowie szlachetni, żyjący podług chrześcijańskich wartości,...